Sibbesse Tag Und Nacht Trail. 100 mijl ± 3858 meter, 1en 2 augustus 2009
Gemeenschappelijk
tellen we af. 10,9,8,7,6,5,4,3,2,1 en daar gaan we. 22 deelnemers, 18 mannen en 4 vrouwen
beginnen aan de STUNT100.100 Mijlen (160,9 kilometer) rondom het dorpje Sibbesse. Vlakbij
Hildesheim. Tijdlimiet voor de 100 mijl is 32 uur. Het parcours bestaat uit vier
verschillende ronden. 1ste ronde (Grüne
Hölle) 50 kilometer en 1698 hoogtemeters, 2de ronde
("Panorama-Runde") weer 50
kilometer nu echter maar 1008 hoogtemeters, 3de ronde ("Nightmare on
Tosmarberg") 43,9 kilometer
met 821 hoogtemeters en de 4de ronde ("Zielsprint") maar 17,6 kilometer en 331 hoogtemeters. Totaal
voor deze 100 mijl een hoogteverschil van 3858 meter. Het parcours is gemarkeerd met witte
stippen. Dit is echter alleen ter ondersteuning. Om de juiste weg te vinden hebben we
landkaarten (schaal 1:25000) gekregen. Op deze kaarten staat het parcours aangegeven. Het
parcours is zo opgebouwd dat elke volgende ronde steeds iets eenvoudiger is. Na iedere
rond kom je steeds terug in Sibbesse. Hier is de hoofdverzorging. Naast deze
hoofdverzorging zijn er gemiddeld om de 9 kilometer kleine verzorgingsposten.
1ste
ronde (Grüne Hölle). Een paar kilometer na de
start lopen we al in de bossen. Geen asfalt meer maar met kiezels verharde bospaden. Vanaf
start aan gaan we al geleidelijk omhoog. Steeds steiler en steiler bereiken we het hoogste
punt. De komende kilometers is het nu afdalen naar het Leinedal. Tijdens de afdaling zien
we rechts van ons de twee heuvelruggen die zorgen voor de meeste hoogtemeter van de eerste
ronde. Maar voor we de eerste heuvelrug op gaan de eerste verzorging. Kilometerpunt 11,7.
Daarna het dal oversteken en omhoog naar de Rotter klippen. Het parcours wordt
steeds moeilijker. De met kiezel verharde wegen zijn langzaam overgegaan in wildsporen.
Wildsporen met regelmatig aan beide kanten hoog gras, brandnetels en klitten. Na een
kilometer of 5 verbreden de wildsporen zich en zijn er weer echte paden. Langzaam gaat het
weer naar beneden. Kilometer 23,8 de tweede verzorgingen. Dan weer het dal oversteken om
de tweede heuvelrug op te gaan. Op deze heuvelrug ligt op kilometerpunt 30 de derde
verzorging. Het pad naar deze verzorging is prima te belopen. Wel veel boomwortels. Na de
verzorging verder over de heuvelrug. Het pad verandert langzaam weer in een wildspoor,
gras en brandnetels wordt steeds hoger. Zo nu en dan komt het tot mijn schouders. De
verzorging op kilometer 38 komt snel in zicht en nu is nog maar 12 kilometer en de eerste
ronde zit er al op. De laatste 12 kilometer loop ik samen met Harald Ehlers.
Hij stapt later op kilometerpunt 82 uit de wedstrijd. Na 6 uur en 53 minuten ben
ik weer terug in Sibbesse. Alles loopt nog soepel, geen last van de spieren en ook de
voeten doen het nog goed.
2de
ronde ("Panorama-Runde").In
de eerste ronde lagen de deelnemers nog redelijk dicht bij elkaar. Hierdoor wat het vinden
van de weg redelijk eenvoudig. De tweede ronde is het zicht op de andere deelnemers
minimaal. Dit doordat de afstand tussen de verschillende deelnemers groter is geworden en
doordat het begin van de tweede ronde veel korte stukken heeft. Pas bij kilometer 75 zie
ik weer een medeloper. Michael Eilers. Tot aan kilometer 75 ging het steeds op en neer.
Waarbij op kilometer 72 nog een moeilijk klim van dik 20 minuten. Voor de rest allemaal
redelijk paden. Zo nu en dan is het even zoeken als er geen witte stippen te zien zijn.
Maar gelukkig is de kaart duidelijk en loop ik niet al te veel extra meters. Vanaf
kilometer 75 is het vlak. Het parcours gaat dan door het Leinedal. Pas bij kilometer 90
gaat het parcours weer omhoog. Op kilometer 91 weer een verzorgingspost. Als ik daar aan
kom vertrekt net Holger Vergin. Na de verzorgingspost gaat het weer de bossen in. Het
begint intussen te schemeren en het vinden van de witte stippen gaat moeilijker. Na een
tijdje zijn er geen witte stippen meer. Ben ik van het parcours af? Voor de zekerheid weer
een 500 meter terug. Gelukkig weer stippen. Voor ik nu verder ga pak ik eerste mijn
koplamp. Nu rustig doorlopen om niet weer van het parcours af te raken. Het blijft lastig
de volgende kilometers. Ik kom dan ook maar langzaam vooruit. In het donker bereik ik dan
eindelijk de verzorging op 96 kilometer. Nu nog 4 kilometer en de eerste 100 kilometer
zijn gelopen. Na 14:40 lopen ben ik om 22:40 weer bij de hoofdverzorging. Snel wat warmers
aan voor de nacht en dan verder.
3de
ronde ("Nightmare on Tosmarberg"). Tot aan kilometer 109 loopt het nog prima.
Het parcours is goed te vinden in het donker. Daar waar de witte stippen ontbreken, geeft
de kaart duidelijk aan waar ik langs moet. Vanaf kilometer 109 gaat het lopen echt wat
moeilijker . Ik begin blaren te voelen. Het hardlopen maakt plaats een stevig wandeltempo.
Zo rond de 6 kilometer per uur. Onderweg naar de volgende verzorging (116,4) loop ik twee
deelnemers achter op. Holger Vergin en Stephan Hloucal. Met ons drieën gaan we verder. Samen gaan we op de
Tosmarberg op. Het hoogste punt van deze ronde en kilometerpunt 120 van de STUNT100. Hier
is ook een uitgebreide verzorging ingericht. We vertrekken weer samen maar na een tijdje
lopen we ver uit elkaar en verliezen elkaar uit het zicht. Stephan Hloucal loopt ergens voor mij en Holger Vergin loopt
achter mij. Na de top van de Tosmarberg loopt het parcours door het dichte bos. De hele
avond en nacht hoorde ik al regelmatig geluiden om me hen en zag ik af en toen groene
lichtjes tussen de struiken. Maar hier in het dichte bos zijn de geluiden en ogen van die
vossen, reeën, wilde zwijnen wel heel erg dicht bij. Het pad is niet breed. Regelmatig
krijg ik bladeren en takken in mijn gezicht. Het lopen gaat ook moeilijker. Veel
boomwortels, kuilen en stenen. Voor mijn blaren niet een echt lekker pad. Een paar keer
struikel ik maar weet me toch staande te houden. Niet eenvoudig om te zoeken naar de witte
stippen, kijken op de kaart en letten op de onevenheden van het pad. Een keer gaat het dan
ook goed fout. Terwijl ik zoek naar een witte stip zie ik een kuil niet. Daar lig je dan.
Gelukkig is het een zachte val en blijft alles heel. Op de verzorgingspost bij 127,2 zit Stephan
Hloucal aan de soep. Samen vertrekken we
weer. Maar na een aantal kilometer raakt hij achterop. Bij de verzorgingspost op 134,8
kilometer begint het weer dag te worden en als ik aan het einde van de derde ronde in
Sibbesse aankom is het weer licht. Ik kan nu weer duidelijk zien waar ik loop. Kilometer
143 is bereikt. 22 uur en 48 minuten onderweg.
4de
ronde ("Zielsprint"). Nog een klein stukje. Ongeveer de zelfde afstand als van
mijn werk naar huis. Niet al te veel hoogtemeters en redelijke paden. Natuurlijk wel weer
kiezelpad. Normaal niet zo probleem maar met blaren moeilijk. Ik kan ook weer wat snelheid
maken. Gemiddelde snelheid in de laatste ronde zit weer tegen de 6 kilometer per uur. Na
25 uur en 52 minuten bereik ik de finish.
Na de Finish.
Eerst wat drinken. Lekker biertje. Tijdens het biertje drinken de schoenen en sokken
voorzichtig uit. Onder beide voeten blaren. Beide voeten aan de zijkant blaren. Aan beide
voeten heeft zich een teen verstopt in een blaar. Tussen de tenen en onder de tenen ook
nog wat blaren. Er was dus alle reden dat mijn voeten pijn deden. Snel onder de douche en
dan in de stoel bij de EHBO. Na de behandeling van de EHBO nog wat eten en dan een paar
uur slapen. Rond twee uur ben ik weer wakker en ga terug naar de finishlijn. Vrijwilligers
en lopers wachten daar gezamenlijk op de laatste lopers. Tijdens het wachten is er een BBQ
en wordt de overgebleven verzorging opgegeten. Het lopen naar de finishlijn gaat redelijk.
Ik ben wat stijf en de voeten doen pijn. Maar voor het overige voel ik me prima. Een trail
van 100 mijl is leuk. Volgend jaar weer.