Sibbesse Tag Und Nacht Trail. 100 mijl ± 3858 meter, 1en 2 augustus 2009

Gemeenschappelijk tellen we af. 10,9,8,7,6,5,4,3,2,1 en daar gaan we. 22 deelnemers, 18 mannen en 4 vrouwen beginnen aan de STUNT100.100 Mijlen (160,9 kilometer) rondom het dorpje Sibbesse. Vlakbij Hildesheim. Tijdlimiet voor de 100 mijl is 32 uur. Het parcours bestaat uit vier verschillende ronden. 1^ste ronde (“Grüne Hölle”) 50 kilometer en 1698 hoogtemeters, 2^de ronde ("Panorama-Runde")  weer 50 kilometer nu echter maar 1008 hoogtemeters, 3^de ronde ("Nightmare on Tosmarberg")  43,9 kilometer met 821 hoogtemeters en de 4^de ronde ("Zielsprint") maar 17,6 kilometer en 331 hoogtemeters. Totaal voor deze 100 mijl een hoogteverschil van 3858 meter. Het parcours is gemarkeerd met witte stippen. Dit is echter alleen ter ondersteuning. Om de juiste weg te vinden hebben we landkaarten (schaal 1:25000) gekregen. Op deze kaarten staat het parcours aangegeven. Het parcours is zo opgebouwd dat elke volgende ronde steeds iets eenvoudiger is. Na iedere rond kom je steeds terug in Sibbesse. Hier is de hoofdverzorging. Naast deze hoofdverzorging zijn er gemiddeld om de 9 kilometer kleine verzorgingsposten.

1^ste ronde (“Grüne Hölle”). Een paar kilometer na de start lopen we al in de bossen. Geen asfalt meer maar met kiezels verharde bospaden. Vanaf start aan gaan we al geleidelijk omhoog. Steeds steiler en steiler bereiken we het hoogste punt. De komende kilometers is het nu afdalen naar het Leinedal. Tijdens de afdaling zien we rechts van ons de twee heuvelruggen die zorgen voor de meeste hoogtemeter van de eerste ronde. Maar voor we de eerste heuvelrug op gaan de eerste verzorging. Kilometerpunt 11,7. Daarna het dal oversteken en omhoog naar de “Rotter klippen”. Het parcours wordt steeds moeilijker. De met kiezel verharde wegen zijn langzaam overgegaan in wildsporen. Wildsporen met regelmatig aan beide kanten hoog gras, brandnetels en klitten. Na een kilometer of 5 verbreden de wildsporen zich en zijn er weer echte paden. Langzaam gaat het weer naar beneden. Kilometer 23,8 de tweede verzorgingen. Dan weer het dal oversteken om de tweede heuvelrug op te gaan. Op deze heuvelrug ligt op kilometerpunt 30 de derde verzorging. Het pad naar deze verzorging is prima te belopen. Wel veel boomwortels. Na de verzorging verder over de heuvelrug. Het pad verandert langzaam weer in een wildspoor, gras en brandnetels wordt steeds hoger. Zo nu en dan komt het tot mijn schouders. De verzorging op kilometer 38 komt snel in zicht en nu is nog maar 12 kilometer en de eerste ronde zit er al op. De laatste 12 kilometer loop ik samen met Harald Ehlers. Hij stapt later op kilometerpunt 82 uit de wedstrijd. Na 6 uur en 53 minuten ben ik weer terug in Sibbesse. Alles loopt nog soepel, geen last van de spieren en ook de voeten doen het nog goed.

2^de ronde ("Panorama-Runde").In de eerste ronde lagen de deelnemers nog redelijk dicht bij elkaar. Hierdoor wat het vinden van de weg redelijk eenvoudig. De tweede ronde is het zicht op de andere deelnemers minimaal. Dit doordat de afstand tussen de verschillende deelnemers groter is geworden en doordat het begin van de tweede ronde veel korte stukken heeft. Pas bij kilometer 75 zie ik weer een medeloper. Michael Eilers. Tot aan kilometer 75 ging het steeds op en neer. Waarbij op kilometer 72 nog een moeilijk klim van dik 20 minuten. Voor de rest allemaal redelijk paden. Zo nu en dan is het even zoeken als er geen witte stippen te zien zijn. Maar gelukkig is de kaart duidelijk en loop ik niet al te veel extra meters. Vanaf kilometer 75 is het vlak. Het parcours gaat dan door het Leinedal. Pas bij kilometer 90 gaat het parcours weer omhoog. Op kilometer 91 weer een verzorgingspost. Als ik daar aan kom vertrekt net Holger Vergin. Na de verzorgingspost gaat het weer de bossen in. Het begint intussen te schemeren en het vinden van de witte stippen gaat moeilijker. Na een tijdje zijn er geen witte stippen meer. Ben ik van het parcours af? Voor de zekerheid weer een 500 meter terug. Gelukkig weer stippen. Voor ik nu verder ga pak ik eerste mijn koplamp. Nu rustig doorlopen om niet weer van het parcours af te raken. Het blijft lastig de volgende kilometers. Ik kom dan ook maar langzaam vooruit. In het donker bereik ik dan eindelijk de verzorging op 96 kilometer. Nu nog 4 kilometer en de eerste 100 kilometer zijn gelopen. Na 14:40 lopen ben ik om 22:40 weer bij de hoofdverzorging. Snel wat warmers aan voor de nacht en dan verder.

3^de ronde ("Nightmare on Tosmarberg"). Tot aan kilometer 109 loopt het nog prima. Het parcours is goed te vinden in het donker. Daar waar de witte stippen ontbreken, geeft de kaart duidelijk aan waar ik langs moet. Vanaf kilometer 109 gaat het lopen echt wat moeilijker . Ik begin blaren te voelen. Het hardlopen maakt plaats een stevig wandeltempo. Zo rond de 6 kilometer per uur. Onderweg naar de volgende verzorging (116,4) loop ik twee deelnemers achter op. Holger Vergin en Stephan Hloucal. Met ons drieën gaan we verder. Samen gaan we op de Tosmarberg op. Het hoogste punt van deze ronde en kilometerpunt 120 van de STUNT100. Hier is ook een uitgebreide verzorging ingericht. We vertrekken weer samen maar na een tijdje lopen we ver uit elkaar en verliezen elkaar uit het zicht. Stephan Hloucal loopt ergens voor mij en Holger Vergin loopt achter mij. Na de top van de Tosmarberg loopt het parcours door het dichte bos. De hele avond en nacht hoorde ik al regelmatig geluiden om me hen en zag ik af en toen groene lichtjes tussen de struiken. Maar hier in het dichte bos zijn de geluiden en ogen van die vossen, reeën, wilde zwijnen wel heel erg dicht bij. Het pad is niet breed. Regelmatig krijg ik bladeren en takken in mijn gezicht. Het lopen gaat ook moeilijker. Veel boomwortels, kuilen en stenen. Voor mijn blaren niet een echt lekker pad. Een paar keer struikel ik maar weet me toch staande te houden. Niet eenvoudig om te zoeken naar de witte stippen, kijken op de kaart en letten op de onevenheden van het pad. Een keer gaat het dan ook goed fout. Terwijl ik zoek naar een witte stip zie ik een kuil niet. Daar lig je dan. Gelukkig is het een zachte val en blijft alles heel. Op de verzorgingspost bij 127,2 zit Stephan Hloucal aan de soep. Samen vertrekken we weer. Maar na een aantal kilometer raakt hij achterop. Bij de verzorgingspost op 134,8 kilometer begint het weer dag te worden en als ik aan het einde van de derde ronde in Sibbesse aankom is het weer licht. Ik kan nu weer duidelijk zien waar ik loop. Kilometer 143 is bereikt. 22 uur en 48 minuten onderweg.

4^de ronde ("Zielsprint"). Nog een klein stukje. Ongeveer de zelfde afstand als van mijn werk naar huis. Niet al te veel hoogtemeters en redelijke paden. Natuurlijk wel weer kiezelpad. Normaal niet zo probleem maar met blaren moeilijk. Ik kan ook weer wat snelheid maken. Gemiddelde snelheid in de laatste ronde zit weer tegen de 6 kilometer per uur. Na 25 uur en 52 minuten bereik ik de finish.

Na de Finish. Eerst wat drinken. Lekker biertje. Tijdens het biertje drinken de schoenen en sokken voorzichtig uit. Onder beide voeten blaren. Beide voeten aan de zijkant blaren. Aan beide voeten heeft zich een teen verstopt in een blaar. Tussen de tenen en onder de tenen ook nog wat blaren. Er was dus alle reden dat mijn voeten pijn deden. Snel onder de douche en dan in de stoel bij de EHBO. Na de behandeling van de EHBO nog wat eten en dan een paar uur slapen. Rond twee uur ben ik weer wakker en ga terug naar de finishlijn. Vrijwilligers en lopers wachten daar gezamenlijk op de laatste lopers. Tijdens het wachten is er een BBQ en wordt de overgebleven verzorging opgegeten. Het lopen naar de finishlijn gaat redelijk. Ik ben wat stijf en de voeten doen pijn. Maar voor het overige voel ik me prima. Een trail van 100 mijl is leuk. Volgend jaar weer.