Eten & Drinken:
Ons lichaam kan 750 a 850 cl vocht opnemen per uur. Meer drinken heeft dus geen
nut. Daarbij komt dat de maximale hoeveelheid suiker dat we per uur kunnen opnemen 60 gram
is. Voor de eerste 2 uur heb ik drie 500 cl bidons met water. In elke bidon een mespuntje
zout om de oplossing wat isotoon te maken. Zodat het sneller en beter wordt opgenomen door
het lichaam. Voor de volgende twee uur heb ik drie 500 ml bidons met cola. Elke bidon
bevat 400 cl cola en 100 cl water. De koolzuurgassen heb ik er uitgeschud.
Cola bevat 10% suiker, plus nog wat zouten en mineralen en caffeine. Dit laatste schijnt
bevorderlijk te zijn voor de vet verbranding. In 600 cl cola zit 60 gram suiker. Ons
lichaam kan 750 cl vocht opnemen in een uur. Dus om te voldoen aan de vocht en suiker
vraag vul ik de 600 cl cola met 150 cl water. Ofwel 4 eenheden cola en 1 eenheid water.
Voor een 500 cl bidon betekend dit 400 cl cola en 100 cl water.
Mijn buurman Simon fiets met me mee en zorgt dat ik op tijd de juist bidon krijg.
De marathon(2 november 2003):
Vanuit de kamer zien we de verkeersborden heen en weer gaan. Zoals beloofd door
het KNMI waait het krachtig. Het regent nog niet maar dat komt ook zeker. Volgens de
plaatselijke kabelkrant gaan we droog starten. De regen komt pas als de eerste lopers weer
binnen zijn. Betekend voor mij dus zeker ander half uur in de regen.
De start is om 12:35. Dus tot
10:30 is het eten. Dan heeft het lichaam nog twee uur de tijd om zijn normaal
bloedsuikerspiegel in te stellen. Daarna alleen nog drinken. Water en koffie. Vooral
geen suikers. Want suikerinname heeft tot gevolg hogere bloedsuikerspiegel, vervolgens
insulineproductie waardoor lagere bloedsuikerspiegel en te hoge
koolhydraatconcentraties in spieren die het (nu) niet nodig hebben. Zodat je lichaam het
gaat afbreken. We wandelen voor de start nog even door West. Nog even voelen hoe het
lichaam is. Even voelen hoe het weer is. Even de sfeer proeven bij de start. Om 12:15 gaan
we naar de start. Maar eerst nog weer even naar het toilet. Het lichaam moet goed leeg
zijn. Daar wil je onder het lopen niet mee zitten. Mijn voeten heb ik dik ingesmeerd met
een voetenzalf. Dit ter voorkoming van blaren en koude voeten.
Tot aan Oosterend gaat het door de polder en voor de wind. Dan de duinen in. Richting de
bosplaat en vervolgens linksaf naar de Noordzeeduinen. Vanaf nu gaat het parcours voor het
grootste deel of omhoog of naar beneden. Het halve marathon punt bereik ik in een tijd van
1:58. Redelijk op schema. Van de wind heb ik weinig last. Wel is het even wennen aan de
regen. Als ik dit kan volhouden ben ik voor 17:00 over de Finish. Het volgende meetpunt is
de 30 kilometer. Bij het passeren van dit punt ben ik 3:02 onderweg. Nog steeds goed op schema. Nu komt het
moeilijkste stuk. In de training heb ik nooit verder gelopen dan 30 kilometer. Het laatste
stuk wordt dus een compleet nieuwe ervaring. Daarin zit ook nog dat stuk strand. Dit zou
zo hard zijn als beton. Dat is het niet. Echter hard genoeg om er zonder problemen over te
lopen. Fietsen is wat moeilijker. Simon moet dit stuk dan ook lopen. De laatste honderd
van het strand af is wel even lastig. Omhoog hollen in los zand valt toch tegen. Gelukkig
is het op het duin weer verhard. Dan komt het laatste stuk. De longway naar West. Tot aan
West gaat het alleen maar omhoog. Links en recht zaten wat aanmoedigings A4tje op de
bomen. Wat er op staat geen idee. Zal wel door de vermoeidheid komen. Het 40 kilometerpunt
is de dip. Echter dat is maar even. De eerste huizen van West zijn namelijk al weer te
zien. Het einde is in zicht. Nu alleen nog een paar straten door en het zit erop. Om 16:50
kom ik over de finish. Mijn eerste marathon in een tijd van 4:15 is een feit.
De weken erna:
De rest van de dag goed gedronken en de suiker voorraad weer aangevuld. Weer de
750 cl en 60 gram suiker per uur als leidraad. De volgende dag was alles behoorlijk stijf.
De hele dag lekker niets gedaan. Volgende dag was het weer op de fiets naar het werk 17
kilometer heen en 17 kilometer terug. Na een paar dagen was de stijfheid weg. Wat ik toen
nog voelde waren de oude pijntjes in mijn onderbenen. Het weekend na de berenloop weer een
rondje gelopen. Het waren 6 lange pijnlijke kilometers. De oude pijntjes waar weer
volledige aanwezig. Zo niet heftiger. De twee week daarop niet gelopen. Daarna weer heel
rustig begonnen. Daarbij oefeningen ter ondersteuning en preventie. Ik hoop 27 december
weer klaar te zijn voor de halve van Blijham. Zal geen supertijd worden. Maar is wel weer
het begin voor de volgende marathon. In juni heb ik de Ostfriesland marathon in Hesel
gepland en in november weer de berenloop. Dit keer ga ik wel onder de 4 uur.